Incoterms 2020 uitgelegd

De Incoterm Ex Works is een afspraak die zeer voordelig kan zijn voor de verkopende partij. Echter, de koper draagt hierbij de grootste verplichtingen, kosten en risico's. De goederen worden buiten de fabriek geplaatst en opgehaald door de koper. Op dat moment worden alle verantwoordelijkheden, kosten en risico's overgedragen aan de koper. Het is dan ook aan de koper om ervoor te zorgen dat de goederen opgehaald, vervoerd en gelost worden op hun eindbestemming. Daarnaast moet hij zelfs regelen dat de goederen geladen worden bij de fabriek. Als je dus gebruikmaakt van EXW of Af Fabriek bij het kopen van goederen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat alles goed geregeld is. Dit is namelijk niet altijd de meest gunstige optie voor een koper. Is het transport internationaal? Dan moet je extra aandacht besteden aan mogelijke douanedocumenten die vereist zijn!

Als je ervoor kiest om FCA als Incoterm te gebruiken, dan is de verkoper verantwoordelijk voor het betalen van de kosten voor het transport totdat de goederen worden overgedragen aan de eerste vervoerder. Op dat moment gaat het risico ook over op de koper. Het gebruik van de FCA afspraak is erg populair wanneer de gekochte goederen geleverd worden vanuit het magazijn van de verkoper. Daarom is het cruciaal om precies vast te leggen waar de FCA levering plaatsvindt. De verkoper heeft de taak om de goederen te laden, zorgt voor correcte vervoersdocumenten en regelt eveneens de douaneafhandeling. Aan de andere kant moet de koper een groot gedeelte van het transport zelf organiseren. Let op, er zijn geen specifieke afspraken gemaakt betreft verzekering bij FCA leveringen.

De meest recente uitvoering van de Incoterm CPT toont opnieuw vooruitgang. Bij deze specifieke term draagt de verkopende partij zorg voor het vervoer van de goederen, echter is het essentieel dat je als koper hier aandacht aan besteedt. Het risico wordt namelijk aan jou overgedragen zodra de eerste transporteur ze in ontvangst neemt. Dit betekent dat jij verantwoordelijk bent voor eventuele schade die tijdens het transport ontstaat, niet de verkoper! Mocht je ervoor kiezen om volgens CPT te kopen, dien je er absoluut zeker van te zijn dat het transport goed georganiseerd is. Het is echter niet verstandig om voor CPT te opteren wanneer je waardevolle goederen aanschaft. In dat geval past de volgende optie beter bij jouw situatie.

De Incoterm CIP en CPT lijken veel op elkaar, maar het verschil zit hem in het risico. Zoals al eerder gezegd, draagt de koper het risico tijdens het vervoer bij CPT. Bij CIP daarentegen is de verkopende partij verantwoordelijk voor het risico gedurende het transport. Het is aan de verkoper om het transport te organiseren en eventuele schade tijdens het vervoer te vergoeden. Als je waardevolle goederen koopt, is CIP daarom een betere optie dan CPT.

Het gebruik van de Incoterm DAP is zeer gangbaar binnen het wegtransport. Deze term houdt in dat de verkopende partij verantwoordelijk is voor het vervoer naar de eindbestemming, maar niet voor de kosten van inklaring van de goederen. Het risico wordt overgedragen aan de koper op het moment dat deze de goederen lost. De verkopende partij zorgt ervoor dat de goederen conform afspraak arriveren op de overeengekomen bestemming, terwijl de koper zich bezighoudt met eventuele inklarings- en lossingsactiviteiten. Omdat er geen specifieke afspraken zijn gemaakt met betrekking tot verzekering bij DAP, rust het risico dus bij de verkoper.

De Incoterm DPU voegt bijkomende verplichtingen toe voor de verkoper. Hierbij draagt de verkoper niet alleen de verantwoordelijkheid voor het vervoer van de goederen, maar ook voor het uitladen ervan. Pas wanneer de goederen op de overeengekomen plaats van bestemming zijn gelost, wordt het risico overgedragen aan de koper. Het is van essentieel belang om correcte documentatie te hebben van de plaats van bestemming om achteraf problemen te vermijden.

De Incoterm DDP gaat een stap verder dan andere termen en daarmee doet het eigenlijk ook een kleine stap terug. In tegenstelling tot andere termen, ligt de verantwoordelijkheid voor het transport naar de afgesproken bestemming bij de verkopende partij. Dit betekent dus dat zij alle kosten dragen tot aan het lossen van de goederen. Maar let op, er is nog meer! De verkopende partij is namelijk ook verantwoordelijk voor het betalen van invoerrechten en belastingen. Echter, het lossen van de goederen valt niet onder hun verplichtingen. Het regelen van inklaring brengt wel extra risico's met zich mee voor de verkoper in vergelijking met normale situaties. Dus alleen als je als verkoper echt goed op de hoogte bent en alle ins-and-outs kent, zou je DDP moeten toepassen.

Deze specifieke Incoterm, genaamd FAS (Free Alongside Ship), wordt uitsluitend gebruikt voor vervoer over water. Zoals de naam al aangeeft, kunnen we begrijpen dat het enigszins duidelijk is wat deze term betekent. Bij gebruik van deze Incoterm moet de verkopende partij de goederen naast het schip plaatsen in de haven van vertrek. Pas nadat aan deze verplichting is voldaan, gaat het risico over naar de koper. Eenvoudig toch?

Bij de Incoterm FOB vinden er verschuivingen plaats en gaat het een stapje verder dan FAS. Het is van cruciaal belang dat de goederen op deskundige wijze worden geplaatst aan boord van het schip door de verkopende partij, waarbij het risico wordt overgedragen aan de koper. FOB is een reeks voorwaarden die veelvuldig wordt toegepast en regelmatig voorkomt bij vrachtzendingen per zee vanuit China. In deze specifieke situatie draagt de verkopende partij tevens zorg voor de afhandeling en lokale kosten, en levert zij de goederen af bij de haven-terminal van vertrek. Pas op het moment dat de goederen daadwerkelijk aan boord zijn, wordt het risico overgedragen naar de koper.

De Incoterm CFR heeft vele gelijkenissen met FOB, die we reeds hebben verklaard. Bij CFR draagt de verkoper net als bij FOB ook de verantwoordelijkheid voor het vervoer naar de terminal en betaalt daarnaast eveneens voor de lokale kosten. Het verschil ligt in de kosten voor het zeetransport naar de beoogde haven. Bij CFR neemt de verkoper deze kosten op zich. Desalniettemin blijft het risico onveranderd, namelijk op het moment dat de goederen aan boord van het schip zijn gebracht.

CIF gaat nog een stap verder dan CFR. Het houdt rekening met de kosten en de logistieke regelingen met betrekking tot het transport naar de haven, zeevracht naar de haven van bestemming en lokale vergoedingen, maar het draagt het risico over aan de koper nadat de goederen aan boord zijn van het schip. In werkelijkheid is CIF een samensmelting van de drie voorgaande Incoterms.